Çölde Bir Elma

Yıl 1516. Osmanlı Ordusu, Mısır seferinde ve asker Sina Çölü'nü geçmek için hareket etmiştir. Birkaç gün öncesinde günlerce bahçelerden geçerler.
Bir süre sonra çevrenin bereketli toprakları gerilerde kalır.
Önce cılız otlar, sonra kavruk toprak. Derken uçsuz sahra.
Beyin kaynatan bir güneş, taban yakan bir zemin.
Ağza, burna, göze, hatta mataralara dolan ince kum.
Çölün ayan beyan hissedilmeye başladığı anlarda Yavuz Sultan Selim Hân, durur ve yanındakilere emreder:
- Bir elma getirin bana!
Vezirler şaşkındır.
- Aman efendim derler. Evvelce söyleseydiniz bahçelerden geçerken tedârik ederdik, ama şimdi ne mümkün?
- Ben anlamam. İcabında koca orduyu arayacak ve bir tane olsun elma bulacaksınız bana!

Çöl ortasında bir telaşdır başlar. Askerlerin bütün eşyaları didik didik aranır.
Ama bir tane olsun elma bulunamaz.
Haber Sultana ulaştığında bir vekâr ile secdeye kapanır.
"Sana şükürler olsun ya Rabbi!" diye duâ eder.
Sonra vezirlerine döner:"Eğer bir elma çıksaydı" der, "geri dönerdim!"

Maksadı, askerler bahçelerden geçerken, meyvalara zarar vermiş mi vermemiş mi? Bunu öğrenmek ister.

İşte Osmanlı, kul hakkından böylesine korkardı.

kaynak: http://www.saatlimaarif.com/detay.asp?ContentID=512